Liczba różnych wpisów w kolumnie to kluczowa informacja, którą chcesz określić na liście. Specjalna formuła wykonuje to zadanie w mgnieniu oka, nawet jeśli w kolumnie są puste komórki do sprawdzenia
Tak wygląda formuła, za pomocą której możesz policzyć liczbę różnych wpisów i zignorować puste komórki:
= SUMA (JEŻELI (CZĘSTOTLIWOŚĆ (JEŻELI (DŁUGOŚĆ (Licznik)> 0; COMPARE (Licznik; Licznik; 0); ""); JEŻELI (DŁUGOŚĆ (Licznik))> 0; COMPARE (Licznik; Licznik; 0); "") )> 0; 1))
Przekazujesz formułę z Licznik tylko jeden argument: obszar kolumny, w którym chcesz policzyć liczbę różnych treści. Formuła może określić poprawny wynik tylko dla zakresu kolumn. Upewnij się więc, że przenoszony obszar składa się tylko z jednej kolumny.
Potwierdź formułę macierzową po jej wprowadzeniu za pomocą kombinacji klawiszy Ctrl + Shift + Enter. W rezultacie formuła podaje liczbę różnych treści w przesyłanym obszarze.
W pokazanym skoroszycie następująca formuła tablicowa zwraca liczbę 9 w komórce F3:
= SUMA (JEŻELI (CZĘSTOTLIWOŚĆ (JEŻELI (DŁUGOŚĆ (C4: C35))> 0; PORÓWNAJ (C4: C35; C4: C35; 0); „“); JEŻELI (DŁUGOŚĆ (C4: C35)> 0; PORÓWNAJ (C4: C35; C4: C35; 0); „“))> 0; 1))
W przenoszonym obszarze C4: C35 znajduje się tylko dziewięć różnych treści, chociaż obszar składa się z 32 wierszy.
W ten sposób formuła sprytnie określa liczbę różnych rekordów danych
Formuła działa zgodnie z następującą metodą w celu określenia liczby różnych treści:
- Funkcja FREQUENCY określa rozkład częstotliwości przesyłanego obszaru.
- Możesz użyć funkcji COMPARE, aby określić pierwszą pozycję każdej zawartości w przesyłanym obszarze kolumny.
- W rezultacie wszystkie funkcje COMPARE zawsze podają pierwszą pozycję wystąpienia, nawet dla wielu treści.
- Te pierwsze pozycje przekazujesz do funkcji CZĘSTOTLIWOŚĆ, zarówno jako daty, jak i klasy.
- Dlatego funkcja CZĘSTOTLIWOŚĆ zwraca tylko wartość większą niż 1 dla każdej innej zawartości w obszarze kolumny.
- Dzięki kombinacji SUM-IF sumujesz te, a tym samym liczysz różne treści.
- Używasz kombinacji JEŻELI-DŁUGOŚĆ, aby funkcja PORÓWNAJ uwzględniała tylko wypełnione komórki w obszarze kolumny.
- Użyj funkcji LENGTH, aby określić długość zawartości komórki. Tylko jeśli zawartość komórki ma długość większą niż 0, jest w niej zawartość. W ten sposób rozpoznajesz puste komórki. W przypadku funkcji JEŻELI używasz tego rozróżnienia jako kryterium.
