Jeśli brakuje jakiejś funkcji w LibreOffice, możesz ją zaprogramować samodzielnie. Poniżej dowiesz się, jak programować własne makra i nagrywać je w celu automatycznej standaryzacji.
Dzięki Visual Basic for Applications (VBA) firma Microsoft w imponujący sposób zademonstrowała, jak elastyczny i wszechstronny może być używany język skryptowy w pakiecie Microsoft Office. Skrypty VBA są szczególnie popularne w firmach: upewnij się, że wiele przepływów pracy specyficznych dla firmy działa w pełni automatycznie podczas pracy z pakietem Office.
Ale darmowy pakiet biurowy LibreOffice ma również w zanadrzu porównywalnie potężny język makro, który nie musi ukrywać się przed komercyjną konkurencją Microsoftu. Pakiet biurowy LibreOffice jest integralną częścią Ubuntu. Możesz aktywować poszczególne komponenty LibreOffice za pomocą paska startowego po lewej stronie okna.
Jak programować „makra” w LibreOffice
Kod źródłowy LibreOffice jest niesamowicie duży i skomplikowany. Dlatego bardzo trudno jest tu dodawać nowe funkcje. Ale nie musisz. Programiści stworzyli interfejs, który to znacznie ułatwia.
W LibreOffice możesz zaprogramować własne rozszerzenia, tzw. makra. Aby to zrobić, najpierw kliknij w menu „Narzędzia / Makra / Zarządzaj makrami / LibreOffice Basic”. Pojawi się okno dialogowe, w którym najpierw nadajesz nazwę nowemu makro. W moim przykładzie wpiszę nazwę „Hello_World”. Następnie kliknij „Nowy”, aby utworzyć makro.
Teraz otwiera się środowisko programistyczne dla LibreOffice Basic. Tutaj możesz wprowadzać polecenia, uruchamiać i testować swój kod. Podano już kilka linijek kodu źródłowego:
REM***** PODSTAWOWY *****
Sub główny
Napis końcowy
Sub hello_world
Napis końcowy
„Sub Hallo_Welt” oznacza początek mojego własnego kodu, a „End Sub” koniec.
Po lewej stronie widać tak zwany „katalog obiektów”. Zawiera przegląd istniejących makr i modułów w kształcie drzewa. Jeśli Twoje makro nie jest początkowo widoczne, otwórz w tym drzewie gałąź „Moje makra i moduły / Standard / Moduł1”. Tutaj pojawia się nazwa twojego makra, w moim przykładzie "Hello_World".
Najprostszym zadaniem programistycznym jest tradycyjnie wyświetlanie słów „Hello World”. Robisz to, wpisując następujące polecenie między „Sub Hallo_Welt” i „End Sub”:
msgbox "Witaj świecie"
Następnie uruchom makro, naciskając klawisz F5 lub klikając odpowiednią ikonę na pasku menu.
Zautomatyzuj standardowe procesy za pomocą własnych makr
Jeśli wielokrotnie uruchamiasz określone polecenia w LibreOffice, możesz ułatwić sobie pracę, rejestrując tak zwane makro. Makro to zbiór określonych poleceń, które można wykonywać wielokrotnie bez konieczności ręcznego wprowadzania poleceń.
Prosty przykład: Cenisz sobie jednolity wzór w swojej korespondencji. Z tego powodu wszystkie grafiki i obrazy umieszczane w dokumentach powinny mieć jednolity wzór, np. ramkę o określonej grubości. Aby utworzyć odpowiednie makro za pomocą rejestratora makr, wykonaj następujące czynności:
- Na przykład utwórz nowy dokument za pomocą edytora tekstu LibreOffice Writer i zapisz dokument za pomocą polecenia PLIK - ZAPISZ.
- Zaimportuj dowolną grafikę do dokumentu.
- Uruchom rejestrator makr klikając EXTRAS - MACROS - RECORD MACRO.
- Teraz wykonaj żądane czynności.
- Następnie kliknij STOP RECORDING w ruchomej palecie RECORD MACRO.
- W wyświetlonym oknie dialogowym możesz teraz wprowadzić nazwę utworzonego makra.
- Aby użyć makra później na innych obrazach, wystarczy zaznaczyć odpowiedni obraz, a następnie kliknąć nowo utworzone makro pod DODATKI - WYKONAJ MAKRA - MOJE MAKRA.
UWAGA: Jeśli nie można wybrać pozycji menu RECORD MACRO, należy wcześniej skonfigurować środowisko wykonawcze Java. Aby to zrobić, zainstaluj pakiet LIBREOFFICE-JAVA-COMMON i ponownie aktywuj edytor tekstu LibreOffice Writer.
