W poniższym przykładzie masz tabelę ze sprzedażą. Ta tabela jest codziennie poszerzana o nowe wiersze na końcu listy.
Domyślnie nie powoduje to automatycznego rozszerzenia funkcji sum w żadnej komórce po dodaniu nowych danych do listy. Możesz uniknąć tego efektu, używając nazwy zakresu w połączeniu z formułą. W końcu nie chcesz tłumaczyć swoim przełożonym różnych odchyleń w budżecie z powodu niedostosowanej formuły.
Najpierw spójrz na poniższą ilustrację:
Jeśli wykonasz funkcję sumy w komórce E 4 z formułą = SUMA (B5: B20) niestety ta formuła nie rozwinie się w miarę dodawania nowych danych na końcu listy.
Jednak dzięki sztuczce, o której niewiele osób wie, program Excel tworzy zakres dynamiczny. Postępować w następujący sposób:
- Najpierw wybierz zakres komórek B5: B20
- Wpisz nazwę w polu nazwy w lewym górnym rogu Sprzedaż i potwierdź za pomocą Wejście.
- Naciśnij skrót klawiaturowy Ctrl + F3, aby wywołać menedżera nazw.
- Wybierz nazwę w wyświetlonym oknie dialogowym Sprzedaż.
- na polu Odnosi się do wprowadź następującą formułę: = PRZESUŃ OBSZAR (5 $ B $ 5; 0; 0; COUNT2 ($ B $ 5: $ B $ 10000); 1)
- Potwierdź, klikając symbol haczyka, a następnie kliknij Wyciągnąć wniosek.
- Nagraj w komórce E 4 Formuła = SUMA (sprzedaż) i potwierdź za pomocą Wejście.
Gdy wprowadzisz nowe dane na końcu listy, formuła będzie w komórce E 4 automatycznie dostosowywane. Rzeczywiste przesunięcie zakresu zaczyna się w komórce B5.
Użyj funkcji tabeli ILE.LICZB2 (), aby znaleźć komórki w zakresie komórek wypełnionych liczbami B5: B10000. Wynik funkcji ILE.LICZB2 () reprezentuje wielkość przesunięcia. Ponieważ przesunięcie ma mieć miejsce w kolumnie, wartość 1 jest podana w ostatnim argumencie.
Składnia to:
= AREA.MOVE (odwołanie; wiersze; kolumny; [wysokość]; [szerokość])
